Categorie: "Praktijk"

Fotografische vragen en antwoorden – 4

Wat is de ‘cropfactor’ en wat moet/kan ik daarmee?

Veel spiegelreflex- en systeemcamera’s hebben een sensor die kleiner is dan het aloude kleinbeeldnegatief. Om een lang verhaal simpel samen te vatten: daardoor lijkt het alsof je objectief groeiserum heeft geslikt als je het in plaats van op een kleinbeeldreflex op een digitale body monteert. Je oude standaardlens blijkt plotseling een prima portrettele, terwijl je telezoom opeens wél lang genoeg is om schuwe beestjes te fotograferen.

Hoevéél langer, hangt af van het sensorformaat van je digitale camera. De meest gebruikelijke cropfactoren zijn 1,5x (Nikon, Sony en Pentax), 1,6x (Canon) en 2x (Olympus en Panasonic). Bij een cropfactor van 1,5x wordt je 200 mm telelens dus als het ware een 300 mm. →

Fotografische vragen en antwoorden – 3

Zijn meer megapixels altijd beter?

Niet altijd… Behalve het aantal pixels is ook de grootte van elke individuele pixel van belang. En die hangt weer af van het aantal megapixels in relatie tot het formaat van de sensor. Spiegelreflexen en systeemcamera’s hebben een relatief grote sensor. Die van compactcamera’s is een heel stuk kleiner. Als er op zo’n klein sensoroppervlak een heleboel piepkleine pixeltjes worden gepropt, levert dat allemaal ongewenste neveneffecten op. Vooral bij hoge ISO-waarden (weinig licht dus) loopt de detaillering snel terug en komt het beeld stijf te staan van de ruis.

Bij spiegelreflexen en systeemcamera’s zijn 16 megapixels onderhand heel gewoon. Dankzij de technische ontwikkelingen van de laatste jaren kan dat zonder problemen. Voor een compactcamera zijn 14 of 16 megapixels toch wat te veel gevraagd. En voor alle duidelijkheid: ook voor een flinke vergroting zijn 10 of 12 megapixels meer dan voldoende. Het nettoverschil is minder groot dan je op het eerste gezicht zou denken, zoals we al eens eerder hebben uiteengezet.

Fotografische vragen en antwoorden – 2

Wat is het verschil tussen een systeemcamera en een spiegelreflex?

Een spiegelreflex dankt z’n naam aan de opklapbare spiegel, die het beeld van de lens via een prisma naar de zoeker stuurt. Daardoor kijk je letterlijk door de lens (behalve op het moment dat je een opname maakt, want dan klapt de spiegel omhoog en zie je even niets). In het filmtijdperk was dat heel bijzonder, maar tegenwoordig kun je met zowat elke camera met de sensor meekijken via het lcd-scherm of de elektronische zoeker. Ook alle nieuwe spiegelreflexen beschikken over ‘Live View’.

Dat veel camerafabrikanten – Panasonic en Olympus voorop, gevolgd door Samsung en Sony – besloten de spiegel helemaal de deur uit te doen, heeft een praktische reden. Zo kan een camera mét verwisselbare lenzen en grote beeldsensor veel compacter en lichter worden uitgevoerd. Wat je overhoudt is, je raadt het al, de systeemcamera. →

Fotografische vragen en antwoorden – 1

Maakt een spiegelreflex betere foto’s dan een compactcamera?

In de anderszins rustige vakantieperiode behandelen we de komende weken een aantal vraagstukken waarmee veel beginnende fotografen blijken te worstelen. We trappen af met de veelgehoorde vraag of een spiegelreflex (technisch) betere foto’s maakt dan een compactcamera.

Het antwoord op deze vraag luidt onomwonden: ja. Dat heeft niks te maken met het aantal megapixels, maar wél met de grootte van de chip waarop al die beeldpuntjes zijn gepropt. Dankzij de veel grotere beeldsensor levert een spiegelreflex scherpere plaatjes met minder ruis. Dat geldt met name bij weinig licht, want dan moet de ISO-waarde omhoog.

Er zijn een paar compactcamera’s met een grote beeldchip, zoals de Fujifilm X100. Qua beeldkwaliteit zijn die gewaagd aan een spiegelreflex, maar qua prijs ook. Ten slotte heb je nog zogenaamde systeemcamera’s. Ook die hebben een grote chip, en dus een vergelijkbare beeldkwaliteit als spiegelreflexen. Over de voornaamste verschillen tussen spiegelreflex en systeemcamera een volgende keer.

Geld verdienen met je foto’s

Fotografie is een hobby die zowel veel geld kan kosten als geld kan opleveren. Hoe je aan fotografie bergen geld kwijt kunt raken, hoeft niemand jullie of mij te vertellen. Dat wijst zich vanzelf in de praktijk… Voor mensen die graag iets van die investering willen terugverdienen, is het e-book Geld voor jouw foto’s uitgebracht.

Verwacht geen opleiding Fotovakschool in zakformaat… maar fulltime beroepsfotografen lopen er toch al te veel rond. Wel leer je waar de kansen om bij te verdienen liggen, en hoe je de meeste kans maakt op fotografisch én commercieel succes.

Nieuwsgierig? Klik hier voor meer informatie. Het boek kost normaal 27 euro, inclusief levenslang kosteloze updates en een gratis ‘consult’, maar tijdelijk bedraagt de prijs slechts € 19,95. Maar het kan nog mooier, want wij mogen drie exemplaren weggeven! →

Water!

Een paar jaar geleden lag er nog sneeuw tijdens de paasdagen. Dit jaar werden in De Bilt recordtemperaturen geregistreerd. Mens en dier zochten de verkoeling op, in of op het water. Honden namen een frisse duik in een vijver, en koeien in het weiland haalden halsbrekende toeren uit om te drinken uit de sloot. Zoiets levert natuurlijk een heleboel fotokansen op.

Bescherm jezelf wel tegen de hitte en uitdroging, met zonnebrandcrème, een fles water en zo nodig een zonneklep of pet. Let er ook op dat je camera het niet te warm krijgt. Laat ‘m dus niet stoven in het handschoenenvak van je auto of op een blakend heet tafeltje op een zonovergoten terras! Als je camera niet (spat-) waterdicht is, kijk dan uit voor opspattend water. En maak je waterdichte camera altijd goed schoon na een bezoek aan het strand of een duik in de zee.

Handleidingen: wat moet je ermee?

‘Een stofvrije en vochtafstotende camera voor veilig gebruik buitenshuis…’ Zomaar een staaltje kromtaal uit een willekeurige gebruiksaanwijzing. Eerder bleek dat een digitale camera voor minder ervaren gebruikers behoort tot de grootste mysteriën van de moderne techniek. Reden temeer, zou je denken, om er een heldere handleiding bij te stoppen. Want wat moet je met een frase als ‘Kijk door de zoeker om uw afbeelding samen te stellen op een focale afstand die juist lijkt voor uw doel’? Om van de echte hardcore technotalk maar te zwijgen.

Natuurlijk kun je jouw toevlucht nemen tot de Engelse gebruiksaanwijzing, die tenminste rechtstreeks uit het Japans, Koreaans of Chinees is vertaald. Mits die beschikbaar is en je de taal voldoende beheerst… Maar is een behoorlijke Nederlandstalige gebruiksaanwijzing nou zoveel gevraagd bij een apparaat dat honderden euro’s kost? Aan jullie verder het woord.

Loading ...

Kleur en zwart-wit met één klik

Een tijdje terug schreven we over de lawine aan filtereffecten die veel camera’s – ook spiegelreflexen – tegenwoordig aan boord hebben. Hartstikke leuk, maar wees er een beetje terughoudend mee en pas ze bij voorkeur achteraf toe. Je kunt immers altijd van scherp naar onscherp, maar nooit andersom.

In wezen geldt hetzelfde voor zwart-wit of sepia. Aan de andere kant is het wél zo prettig om meteen het resultaat te kunnen beoordelen op het scherm. Bij zwart-witfotografie gebruik je immers vaak filters om de weergave van de afzonderlijke kleuren als grijstinten naar je hand te kunnen zetten. Alleen zijn die filters tegenwoordig niet meer van glas maar digitaal.

Ook dat kan natuurlijk allemaal naderhand op de computer. Maar als je tóch graag direct wilt zien waar je aan toe bent, is er een gulden middenweg: het bestand zowel in jpeg- als in raw-formaat laten opslaan. →

Winterse luchten

Fotografen kijken te veel naar de grond en te weinig omhoog, heb ik een bekend landschapsfotograaf ooit horen zeggen. Juist in de winter kan een Hollandse wolkenlucht op zich een spektakel zijn. Zeker wanneer er ook nog zonneharpen of andere speciale effecten te zien zijn. Een zonnekap is zoals gezegd een must, en kijk ook niet direct in de zon.

Het lastigste is de belichting, al blijft dit grotendeels een kwestie van smaak. Bij zonsopkomsten en -ondergangen hebben veel camera’s de neiging tot overbelichting. Maar overdag heb je – zeker met veel heldere lucht in beeld – kans dat je plaatje juist te donker wordt. Controleer het resultaat op je scherm, en let daarbij vooral op het histogram (het belichtingsgrafiekje). Een grote uitschieter helemaal rechts wijst op uitgebeten ‘hoge lichten’. Maak indien mogelijk een belichtingstrapje: een serie opnamen met verschillende belichtingen. Dan heb je naderhand, wanneer je weer comfortabel achter je grote computerscherm zit, de vrije keus. →

Tweede witte kerst een feit

Het ondenkbare is gebeurd… voor de tweede maal achtereen een witte kerst. We mogen niet klagen als fotografen. Al kwamen de kou en de winterse neerslag van de afgelopen dagen niet iedereen even goed uit. Op veel wegen, fietspaden en trottoirs was er door de gladheid en het slechte zicht zowat geen doorkomen meer aan. Hier vlakbij was vanochtend vroeg zelfs een strooiwagen op het spekgladde wegdek geslipt en dwars over de weg komen te staan. En voor veel wilde dieren zijn de dikke sneeuwlaag en de bevroren sloten in een toch al mager jaargetij een regelrechte ramp.

Maar zo’n sneeuwwitte deken is natuurlijk een succesrecept voor oud-Hollandse prentenboek-plaatjes. En misschien ligt er zelfs nog meer moois in het verschiet, want naarmate de vorst voortduurt, komen de schaatsen overal uit het vet.

Gebruik altijd een zonnekap om de lage zon uit je lens te houden. En wees voorzichtig als je eropuit trekt, of dat nu te voet of met de auto is. Want met dit weer zit een ongeluk in een klein hoekje, zoals de onderste foto bewijst…