Ook bij een systeem- of compactcamera – mits die over een zoeker beschikt – loont de traditionele manier van vasthouden. Foto: Sony
Een van de meest wijdverbreide oorzaken van onscherpe foto’s is een camera die niet goed werd stilgehouden tijdens het moment suprême. In het tijdperk van mugshots en selfies wellicht meer dan ooit, ondanks al die camera’s en objectieven met ingebouwde beeldstabilisatie.
De achterliggende reden is dat mensen hun camera niet meer goed vasthouden. We zijn lui geworden door Live View met verstelbare schermen, automatische scherpstelling en steeds lichtere en kleinere camera’s. Dus schieten we letterlijk uit de losse pols, met de arm min of meer gestrekt en de camera in één hand.
Er is feitelijk maar één manier om een camera goed vast te houden. En dat is met de rechterhand en duim om de handgreep (waarom zijn er geen camera’s voor linkshandigen..?), de rechterwijsvinger op de ontspanknop, het oog tegen het oculair van de zoeker en de linkerhand onder het objectief. Zeker wanneer dat objectief groot en zwaar is. Dat gold al in het analoge pre-AF-tijdperk: comfortabel scherpstellen en zoomen zo. En het geldt nu nog steeds. Dan kun je met een 50 mm op full-frame met een 1/60 of desnoods 1/30 seconde scherpe opnames uit de hand maken. Fotografeer je met de camera op armlengte in één hand, dan ligt de grens al gauw bij 1/125 seconde of korter. En ben je de eventuele winst van beeldstabilisatie alweer grotendeels kwijt.
Met een kleine compactcamera is bovenstaande ‘aanpak’ natuurlijk geen optie. Toch zul je zien dat het scheelt als je je camera stevig met beide handen vasthoudt tijdens het fotograferen, in plaats van losjes met één.
Lees ook:Tip van de week: de ins & outs van beeldstabilisatie
Lees ook:Tip van de week: uit de losse hand (of niet)
Lees ook:Beeldstabilisatie: wat kun je ermee?
Lees ook:Tip van de week: zoekers
Lees ook:Tip van de week: elektronische sluiters