Hiermee bedoelen we uiteraard de groene volautomaatstand op het programmawieltje van je camera. Met het groene symbooltje blokkeer je namelijk allerlei instelmogelijkheden, die wel eens onontbeerlijk kunnen zijn 
om een goede foto te krijgen. Laat staan de foto die jíj wilt…
Zo wordt om te beginnen vaak de belichtingscorrectie buiten bedrijf gesteld. Daardoor kun je jouw foto’s niet meer lichter maken met een pluscorrectie als ze te donker zijn, of donkerder met een mincorrectie. Bij spiegelreflex- of EVIL-camera’s werkt ook de ‘program shift’ niet meer. Daarmee kun je in de programmastand bijvoorbeeld voor een groter diafragma kiezen als je minder scherptediepte wilt. Een scherp buitenportretje tegen een vage achtergrond kun je zonder program shift wel vergeten indien de camera andere plannen heeft.
Nu we het toch over portretten hebben: doorgaans bepaalt de camera in de groene stand ook zelf welk motiefprogramma wordt gebruikt. Dat pakt vaak goed uit, en vaak ook minder goed. Dikke pech wanneer je een mooie zonsondergang wilt vastleggen terwijl de camera denkt dat het om een gewoon landschapje gaat. Die mooie donkerrode gloed kun je dan op je buik schrijven.
Kortom: die ‘foolproof’ groene stand is hartstikke leuk voor wanneer je jouw camera even uitleent aan je elfjarige neefje. Maar in alle andere gevallen ben je beter af met de gewone programmastand. Ook als je in andere opzichten wél voor groen gaat…
Lees ook:Fotografische vragen en antwoorden – 5
Lees ook:Tip van de Week: schaduwen ophelderen
Lees ook:P, T of A?
Lees ook:De digitale revolutie (2)
Lees ook:Tip van de week: geen ‘blauwtje’ bij sneeuwfoto’s