Categorie: "Documentair"

Geloof achter het prikkeldraad…

Gewond...

Ik geef op een dag een fotocursus op locatie, niet ver hier van mijn woonplaats Roosendaal vandaan. Noord-Brabant, dus kloosters genoeg. Hoewel de animo om er in te wonen en in te leven af schijnt te nemen. Hetgeen ik me levendig voor kan stellen, overigens. Maar een bezoek aan een klooster is altijd leuk en interessant.

Deze heer zag ons allemaal met camera’s rondsjouwen en vroeg zich toch even af wat wij aan het doen waren en wat wij fotografeerden. Het mondde uit in een bezoek binnen: dat was dus onverwachts en erg leuk. Maar kort daarvoor waren wij buiten nog even in gesprek. En daar maakte ik deze foto. Van een gewonde vinger, vooral. Met 1/400s en f/1.8, dus lekker weinig scherptediepte. Het prikkeldraad… ach, daar kun je een heel verhaal bij verzinnen toch?

Prachtige ‘bijlage’ Volkskrant over zwart-wit fotografie

Special Volkskrant over zwart-wit fotografie

Anthony Suau, Rutting, Aarsman, Koning, Van Lohuizen, Dubbelman: indrukwekkend rijtje namen van fotografen die allemaal aan bod komen in een digitale bijlage van de Volkskrant vandaag. Klik hier en neem even de tijd. Interviews, bewegend beeld, allemaal toegepitst op: zwart-wit fotografie.

Ik hoop waarachtig dat dit soort thematische bijlagen vaker zullen verschijnen. Ik wil nog wel een suggestie doen: documentaire fotografie.

Een beeld – met of zonder woorden

Studenten.... of toch niet? © Jörgen Caris

Een gezegde luidt: een beeld zegt meer dan duizend woorden. Dat kan zo zijn, dat is soms ook zo, maar toch kunnen woorden wel degelijk iets belangrijks toevoegen aan een beeld. Ik heb hier een goed voorbeeld gevonden.

Als je naar deze foto kijkt, dan zie je drie mensen: twee vrouwen en een man. Man met bontkraag, vrouw met opgestroopte mouwen. Het is binnen. Studenten wellicht, die iets aan het lezen zijn? Of een lezing? Zit de vrouw voorin iets voor te lezen misschien?

→

Vuurtorens in de zoeker

Twee vuurtorens tegelijk in beeld

Het is op niet zoveel plaatsen in Nederland dat je twee vuurtorens en een motorfiets in één beeld kunt vastleggen. Maar hier dus wel. Op een dag met mooie luchten en heerlijk weer om te toeren.
Voor Moto73 maakte ik drie reportages over de vuurtorens van Nederland, rijdend van zuid naar noord.
Deze situatie – uit mijn hoofd – trof ik in Hoek van Holland aan. Met 1/100s vastgelegd met f/9 om voldoende scherptediepte te houden. ISO 100, met de Sigma 12-24 mm lens ingesteld op 17 mm.

Daguerreotypieën uit Nederlands bezit

Daguerreotypie in het Ned. Fotomuseum, Rotterdam

De oudste vorm van fotografie is de daguerreotypie. Simpel gezegd: een flinterdun laagje zilver op een koperen plaatje. Zeer kwetsbaar en zelden te zien. Maar het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam heeft tot en met 31 mei een prachtige tentoonstelling over dit onderwerp onder de titel: Alles is ijdelheid.

Het gaat om beelden die allemaal afkomstig zijn uit Nederlands bezit.Daguerreotypie is een vroege fotografische methode, uitgevonden door Louis Daguerre in de eerste helft van de 19e eeuw.

Bij daguerreotypie wordt een gepolijste, met een zoutoplossing voorbereide, zilveren plaat gebruikt. Deze levert na blootstelling aan kwikdampen (ontwikkelen) positieve, spiegelende beelden. Deze beelden waren destijds gedetailleerder dan de eerdere procedures. Doordat er geen negatief wordt gebruikt, zoals bij het hedendaagse procedé, was het niet mogelijk om meerdere afdrukken te maken. Een daguerreotypie is daardoor uniek.

Daguerre maakte rond 1837 de eerste goede scherpe foto. Vanwege de hoge ontwikkelingskosten moest Daguerre zijn kostbare patenten duur verkopen, en ook door de ingewikkelde apparatuur was fotografie aanvankelijk alleen mogelijk voor welgestelden. In de jaren zestig verdween de daguerreotypie van het toneel. Vanaf dat moment werd gebruik gemaakt van de calotypie, de voorganger van het fotograferen met een negatief. Pas in 1888, na vele tussenliggende verbeteringen in materiaal, werd met de uitvinding van de rolfilm door de firma Kodak fotografie voor iedereen bereikbaar.

Bron: Wikipedia

Tentoonstelling Juliana op Soestdijk verlengd

Bron: GPD

Tentoonstelling verlengd

Paleis Soestdijk heeft de fototentoonstelling ‘Juliana op Soestdijk’ met een half jaar verlengd. De expositie is een eerbetoon aan de op 20 maart vijf jaar geleden overleden vorstin, die dit jaar precies honderd jaar geleden werd geboren.

De tentoonstelling is nog tot en met 4 oktober te zien, als onderdeel van de vaste rondleiding in het voormalige woon-en werkpaleis van koningin Juliana en prins Bernhard.

De foto’s in de tentoonstelling tonen in vogelvlucht Juliana’s leven in ‘het witte huis in het groen’: van jonge prinses, echtgenote, moeder en staatshoofd tot grootmoeder. Op elke foto staat Soestdijk centraal als locatie.

De expositie bevindt zich in de linkervleugel – de zogenoemde Soestervleugel – van het paleis, de plek waar tot de jaren ’80 het secretariaat gevestigd was.

Kaarten voor de rondleiding (inclusief een bezoek aan de fototentoonstelling die voorafgaand aan de rondleiding te bezichtigen is) zijn te koop via deze website.

Portretten van Afrika

Het mag bekend worden verondersteld: ik hou erg van Zuid-Afrika, waar ik gemiddeld genomen twee keer per jaar ben om fotoworkshops te verzorgen (nu weer in september/oktober van dit jaar).

Tentoonstelling

In de Nederlandse fotografie is er door prijswinnende fotografen als Vivianne Sassen en Ilvy Njiokiktjien de laatste periode veel aandacht voor Afrika. Opvallend daarbij is dat zij andere invalshoeken kiezen dan de treurige zwartwit foto’s over honger en oorlogen die het publiek gewend is. Zij stellen daar kleurrijke beelden tegenover, over het dagelijks leven, vol hoop en energie.

→

Straatfoto’s van Rotterdammer Snoek

Straatfotografie. Een genre dat minder en minder in trek lijkt bij de hedendaagse vrijetijdsfotograaf en -professional. Of het moet zijn in een ver buitenland, waar elk gezicht per definitie ‘fotogeniek’ is.

Gewapend met zijn camera begeeft de Rotterdamse ‘straatfotograaf’ Otto Snoek zich graag tussen het winkelende publiek. Of publiek dat feest viert, of naar een voetbalwedstrijd gaat – zaken die in Rotterdam trouwens niet altijd goed samengaan…). De foto’s van Snoek staan altijd helemaal vol met mensen – en hoe langer je er naar kijkt, hoe meer je ontdekt. Heerlijke foto’s!

Nog tot en met 17 mei in het Nederlandse Fotomuseum in Rotterdam.

FOTOblogMOMENT

Blank en bruin in Havanna, Cuba...

Cuba. Een school, waar die middag de kinderen een voorstelling geven met dans en muziek.
Ook deze ballerina’s waren zich aan het voorbereiden op hun presentatie. Blanke meisjes, donkere meisjes en alles wat daar nog tussenin zit.
Ik vond dit een leuk beeld: de blanke nekken, de grote ogen van het donkere meisje. Met de 28 – 105 mm greep ik mijn kans op 65 mm, met 1/40s met f4.5 op ISO 100. Die rode auto is nog wel wat storend. Een stapje naar rechts en het was opgelost. Had ik ook iets meer rechteroog nog gehad.

Vormgeving en fotografie

Panorama

De fotograaf fotografeert, de vormgever geeft vorm. Vast staat dat de fotograaf deze foto niet op deze wijze heeft gemaakt: het is, neem ik aan, een gewone kleinbeeldfoto (Trouw 11 maart 2009), handelend over het oplaaiend geweld in Noord-Ierland. Foto: AFP.

Op een muur van de stad Craigavon staat een dag na de moord op een politieman een eerbetoon aan de daders: de Continuity IRA (CIRA).

Het beeld van alleen het opschrift op de muur zou al dramatisch genoeg zijn. Moordenaars verheerlijken – dat is niet normaal. Door de – bellende – persoon er naast te zetten wordt ook nog eens het menselijk aspect van dit verhaal benadrukt. Het zijn allemaal mensen die elkaar dit aandoen.

De vormgever van de krant heeft er de hele bovenzijde van een pagina aan gewijd en er daarom een panorama van gemaakt. Ik vind het prachtig!