Het lentezonnetje liet zich vandaag in alle glorie zien, na het grauwe, gure winterweer van de afgelopen tijd. Met de laagstaande zon in dit jaargetijde is het altijd oppassen. Een collega-fotografe die ik onderweg tegenkwam, was vanaf statief druk aan het ‘HDR’en’, getuige het salvo sluiterklikken dat weerklonk.
Zonder statief of met bewegende onderwerpen kun je geen serie op de belichting na identieke opnamen maken die je voor HDR nodig hebt. En vaak hoeft dat ook niet, als het contrast niet al te hoog is. Vertrouw daarvoor niet op je schermbeeld, maar op het histogram: het belichtingsgrafiekje dat je bij spiegelreflexen kunt oproepen bij elke gemaakte foto, en bij systeemcamera’s en geavanceerde compactcamera’s zelfs al voordat je de foto maakt. Zolang de boel netjes ‘binnenboord’ blijft, dus geen ‘bergtoppen’ die links of rechts worden afgekapt, is er weinig aan de hand. Ook een piek helemaal
links of rechts hoeft geen ramp te zijn. Pikzwart mag best pikzwart zijn en spierwit spierwit. Zolang er maar niets nóg zwarter of witter zou moeten zijn, maar dat niet is omdat het buiten de grafiek valt.
Om het contrast binnen de perken te houden, moet je ook goed op de richting van het licht letten. Soms kun je beter later op de dag of de volgende morgen vroeg even terugkomen, als dat kan. En fotografeer liever niet pal midden op de dag, want dan is het licht het hardst.
Lees ook:Tip van de week: het histogram dat niet álles laat zien
Lees ook:Tip van de week: ‘Expose to the Right’
Lees ook:Tip van de week: witte sneeuwfoto’s
Lees ook:Tip van de week: lokale helderheid en contrast
Lees ook:Foto met licht – dat er in het histogram níet is