Als er één terrein is waarop de digitale spiegelreflex (of systeemcamera) z’n analoge voorganger verslaat, dan zijn het wel de prestaties bij weinig licht. Terwijl film van ISO 1600 of 3200 een korrel ter grootte van een kippenei had, 
houdt een moderne DSLR zich nog heel behoorlijk staande. En het kan nóg hoger als het moet, tot boven de ISO 100.000 bij de laatste generatie full-frame camera’s. Uiteraard kun je dan afdrukken van posterformaat wel vergeten, maar een ruizige foto is soms beter dan niks.
Als je niet kunt of wilt flitsen, stel dan dus gerust een hoge lichtgevoeligheid in. Gebruik de spotmeting in combinatie met handmatige belichting (de M-stand) om te voorkomen dat een pikdonkere achtergrond leidt tot overbelichte onderwerpen. Moet je onopvallend te werk gaan, zet dan het AF-lichtje en de schermverlichting uit. Ook een luidruchtige autofocus kan in een stille ruimte verschrikkelijk storend zijn.
Sommige camera’s geven ook bij kunst- of menglicht natuurgetrouwe kleuren. De mijne niet, dus ik stel de witbalans met de hand in. Omschakelen naar zwart-wit of sepia voor de onvervalste retrolook kan ook. Wees terughoudend met de ingebouwde ruisonderdrukking in je camera: die strijkt behalve ruis ook fijne details glad. Als de ruis toch te prominent aanwezig is, kun je die beter achteraf te lijf gaan op je computer.
Op de foto de ene helft van het theaterduo Gehring & Ketelaars, winnaar van de Amsterdam Fringe Award 2011
Lees ook:Tip van de week: witbalans in Camera Raw
Lees ook:Tip 33| Witbalans: altijd instellen!
Lees ook:Panasonic G5 nóg sneller en gebruiksvriendelijker
Lees ook:Tip van de week: onopvallend werken
Lees ook:Tip van de week: zwart-wit met een kleurtje