Dat een hoge sensorresolutie niet alles is, bewijst de Nikon D7500. De opvolger van de D7200 heeft niet méér megapixels, maar minder. De D7500 heeft dezelfde beeldchip als Nikon’s nieuwe APS-C-topmodel, de D500, met 20,9 megapixels (D7200: 24,2). Dat levert dan wel een maximale (uitgebreide) ISO-waarde van 1.640.000 op, plus een burstrate van 8 beelden per seconde mét continu-AF. In 4K filmen kan ook, en verder beschikt de Nikon D7500 over een verstelbaar aanraakscherm en draadloze functionaliteit. Dit alles in een weerbestendige behuizing die met accu slechts ruim 700 gram weegt. Wel jammer dat de Nikon D7500 niet het fantastische AF-systeem van de D500 heeft gekregen, maar in wezen hetzelfde 51-puntssysteem als z’n voorganger. Ook is zo te zien de tweede geheugenkaartsleuf gesneuveld. Aangezien de eind juni verkrijgbare D7500 dus op sommige vlakken eerder gedowngraded dan geüpgraded is, vinden we een bodyprijs van 1500 euro toch best veel geld…
Lees ook:Nikon D5200 biedt méér dan meer pixels
Lees ook:Nikon D3400 en twee nieuwe telezooms
Lees ook:Nikon D7100 zet anti-aliasfilter overboord
Lees ook:Nikon D850: drie camera’s ineen
Lees ook:Nikon D5100: de dozen staan al klaar!
Interessante posting, mijnheer Harper. Ik volg uw Fotografie blog al een tijdje en wil in plaats van (zoals meestal) verder te surfen deze keer graag eens mijn waardering uitspreken voor uw blog. Ik heb er al veel van opgestoken.
Burstrates en accuduur zijn voor mij niet belangrijk en ik hoop dat ik de verbinding met internet/smartphone in dit nieuwe model geheel kan uitzetten. Ik stop liever rustig het geheugenkaartje in mijn computer en bewerk op m’n gemak de best gelukte plaatjes – die ik dan misschien ooit eens laat zien aan mensen waarvan ik zeker weet dat ze dat ook leuk vinden. Als amateur koop ik ook niet ieder nieuw model dat uitkomt – zoals al gezegd, ik heb nu een D7000. De D7500 lijkt me in mijn geval na ruim vijf jaar de overstap de moeite waard.
Als ik het goed begrijp, is de D7500 door Nikon niet zonder meer bedoeld als opvolger van de D7200. In die zin is het misschien niet helemaal juist om van downgrading te spreken. Als amateur, fotograferend met een amateurcamera (D7000), heb ik de tweede geheugenkaartsleuf nog nooit gebruikt en is bij mij ook nog nooit een SD kaartje kapotgegaan. Haast heb ik als amateur niet. Nooit, eigenlijk: want ik fotografeer alleen voor m’n plezier.
Hartelijk dank voor het compliment, en sorry voor de ‘wachttijd’ – WordPress is nogal wantrouwend ingesteld. Kapotte geheugenkaartjes: het gebeurt gelukkig zelden (mij is het één keer overkomen), maar áls het gebeurt, is zo’n dubbele sleuf natuurlijk de redder in nood.
Op zich is er helemaal niks mis met de D7500: m’n punt is alleen dat hij in sommige opzichten minder biedt dan z’n voorganger. En in dat licht bezien is de introductieprijs best hoog. Zoiets geldt uiteraard niet alleen voor Nikon, maar ook voor een camera als de Pentax KP. Daarbij spelen ook dingen als wisselkoersen en marktontwikkelingen een rol.
Het blijft een persoonlijke zaak, maar in uw plaats zou ik ook de ‘oude’ D7200 in overweging nemen. Die is momenteel voor rond de 1000 euro verkrijgbaar, en het prijsverschil is toch goed voor bijvoorbeeld een leuk objectief. De D7200 heeft geen 4K-video en geen aanraakscherm, maar weer een hogere fotoresolutie en – inderdaad – die dubbele kaartsleuf.
Nog een aanvulling. Misschien is dit het lezen waard:
https://www.dpreview.com/articles/3436918000/nikon-d7500-vs-d7200
Dank voor uw reactie en aanvulling. Ik ga nog eens goed lezen en nadenken!
Ik fiets weer meer dan voorheen en mijn dSLR begint me steeds meer op te breken. Ik had aanvankelijk niks met systeemcamera’s. Dat waren geen camera’s. Ik begin daar toch anders over te denken.
Ik betrap mezelf er ook op dat ik gevoelig ben voor zaken die ik amper gebruik. 10 foto’s per seconde (o.i.d.) Ik gebruik het nooit. Honderden scherpstelpunten. Gebruik soms een afwijkend scherpstelpunt, maar alleen als ik met statief werk. Herkaderen gaat net zo makkelijk. Enige wat ik jammer vind aan een systeemcamera is dat een beetje goed objectief groot is en het voordeel van de compactheid weer teniet doet. Volgens mij zijn de platte objectieven van mindere kwaliteit. Nog afgezien van het beperktere aanbod.
Systeemcamera’s zijn er inderdaad erg op vooruitgegaan, vooral qua AF-snelheid. Met de nauwkeurigheid zat het, dankzij het contrastdetectiesysteem, meestal sowieso wel goed.
Met de duurdere ‘pancakes’ hoeft niks mis te zijn, maar de goedkope platte (zoom)lensjes zijn vermoedelijk niet van topkwaliteit. Ik zou zelf alleen terughoudend zijn met dat herkaderen. Dit is een stokpaardje van Johan Elzenga, die schrijft voor het fotoblad (Focus) waar ik eindredacteur ben. Als je evenwijdig met het onderwerp beweegt (een stapje naar links of naar rechts), zou het weinig moeten uitmaken, maar veel mensen draaien hun camera met vergrendelde scherpstelling, en daardoor kan de afstand tot het onderwerp wel degelijk veranderen.
Het probleem is natuurlijk dat het selecteren van het gewenste scherpstelpunt tijd kost – hoe meer scherpstelpunten, hoe meer tijd. Sommige merken hebben daar gelukkig wat op gevonden (aanraakscherm of joystick).
Je reactie herlezend, heb je een suggestie voor een goede pancake die de kitlens op de Sony A6000 kan vervangen? Weet niet of dit soort vragen toegestaan zijn op dit forum, but i’ll see. Gr. Marco
Poeh… lastig. Bijna alle vragen zijn toegestaan; ik heb alleen niet altijd een pasklaar antwoord
De gestabiliseerde 16-50 mm kitlens is natuurlijk niet zo lichtsterk, maar wel lekker plat. Als het nog platter moet, levert Sony voor zover ik weet twee alternatieven: een 16 mm en een 20 mm, beide met lichtsterkte F 2,8 – winkelprijs resp. zo’n 250 en 350 euro. Je moet het dan echter doen met een vaste groothoekbrandpuntsafstand – omgerekend naar full-frame 24 en 30 mm – en zonder beeldstabilisatie. Bij landschapsfotografie hoeft dat geen drama te zijn. Ik zou wel voor aankoop googelen op testresultaten.
Ga ik doen. Dank !