Categorie: "FOTOblogMOMENT"

Stilleventje

Stil leven of stilleven?

Stil leven of stilleven?

Een serie foto’s voor een restaurant. Het interieur, het exterieur, de keuken, een dag werk ter voorbereiding van de diners die die avond worden opgediend. Het gezin ook. Maar dan zie je intussen ook andere zaken. Zoals dit tedere stilleventje. Een vaasje met een bloem, een kaarslichtje, een glas voor de wijn. De takjes hebben visueel ook zo hun functie.

Ik vind het wel sfeervol. Gemaakt met 1/15s met de 70 – 200 mm f/4 op 160 mm op de Canon 30D. Op statief natuurlijk, met draadontspanner en het vooraf opklappen van de spiegel

Reportagefoto 12: het Moment

Rijp. Alles aan de kant, ik ben weg.

Rijp. Alles aan de kant, ik ben weg.

Er zijn van die momenten dat je er als fotograaf, beroeps of niet, wel aan de slag MOET. Omdat je weet dat dit soort dagen of momenten uiterst zeldzaam zijn. In de afgelopen winters hadden we die momenten: rijp, en niet zo’n beetje. Alles aan de kant, een dag vrij nemen, erop uit in elk geval. Elke minuut is er één.

Ik houd op dagen dat er mooie dingen kunnen gebeuren weer en radionieuwsdienst goed in de gaten. Hoe beter je op situaties kunt anticiperen, hoe beter.

The New Forest: mooi!

The New Forest The New Forest, Engeland. Prachtig gebied, waar de dieren het voor het zeggen hebben. Koeien en paarden. Ze lopen hier vrij rond en als automobilist heb je een flink probleem als je een dier aanrijdt. In elk geval betaalt de verzekering je niet uit.

schitterend!

The New Forest: schitterend!

Engelsen houden van tradities en in The New Forest is dit er één van.
Behalve dieren – varkens worden er ook soms los gelaten, ik meen me te herinneren om de grote hoeveelheid eikels op te eten – staan er ook prachtige, oude en meters dikke bomen in The New Forest. Waarvan dit er twee zijn, die zich met lange tenen stevig vasthouden aan de wereldbol. Een prachtig gebied!

Smakelijk ontbijt

vak apart

Voedselfotografie: vak apart

Engeland. Dat is aan deze ontbijtgerechten wel te zien. Te ruiken haast. Zelf ben ik meer van de bruine boterham met kaas en een kopje thee erbij. Maar in Engeland mag het best een keer anders. Het bijzondere van deze gerechten? Het zijn alle streekgerechten. Spullen dus die afkomstig zijn uit de directe omgeving van de betrokken hotels en restaurants. En daar is héél veel voor te zeggen. Al is het alleen al het vervoer dat niet meer nodig is.

Maar zo’n ontbijt smakelijk fotograferen: dat valt nog niet mee. Ziet dit er nu smakelijk uit of niet? Ik vind het enerzijds wel, maar ja, ik zie het in folders nog wel eens smakelijker. Voedsel fotograferen is een vak apart.

Tips voor betere fotografie: | 17/25

Nijlpaard - Zuid-Afrika

Nijlpaard - Zuid-Afrika | www.kololo.nl

17. Neem risico’s bij het maken van foto’s. Maak belichtingstrapjes bij ernstige twijfel en een goed onderwerp. Geen statief bij de hand? Dan is de lengte van de lens de kortste sluitertijd. Dus een 50 mm lens is 1/60s, een 180 mm lens 1/200s. Trek de camera eens mee met een bewegend onderwerp. Een bank of paaltjes kan ook als statief dienen. Zeker in combinatie met de zelfontspanner.

Daar loopt een streepje door…

Dit lijkt op Zuid-Afrika, Kololo Game Reserve. Twee keer per jaar geef ik daar een wildlife fotoworkshop. Maar niets is minder waar. Het is gewoon diergaarde Blijdorp in Rotterdam – waar ik trouwens FOTOpraktijkDAGEN geef. Twee zebra’s, met 400 mm gefotografeerd (1/320s op f/9, met ISO 400).
Mooi licht, mooie ‘kleuren’, mooie lijnen. Maar ja, zebra’s: aan lijnen geen gebrek!
Vaak willen mensen in Afrika ook met grote telelenzen dieren heel dichtbij halen. Maar daar kun je beter dieren in hun landschap fotograferen. Wat in Blijdorp aanzienlijk minder gemakkelijk lukt…

Druiven zorgen voor diepte

Diepte in het dal

Diepte in het dal

Duitsland, wijngebied. Een motorreportage voor Nederlands grootste motorblad. Het regent. Dat is lastig voor het motorrijden (glad, helm beslaat, handschoenen en uiteindelijk het pak gaan doorlekken…), maar voor het fotograferen valt het wel mee. Sterker nog, ik vind het wel een extra uitdaging om met minder ‘mooi’ weer toch goede foto’s te maken.

Geloof achter het prikkeldraad…

Gewond...

Gewond...

Ik geef op een dag een fotocursus op locatie, niet ver hier van mijn woonplaats Roosendaal vandaan. Noord-Brabant, dus kloosters genoeg. Hoewel de animo om er in te wonen en in te leven af schijnt te nemen. Hetgeen ik me levendig voor kan stellen, overigens. Maar een bezoek aan een klooster is altijd leuk en interessant.

Deze heer zag ons allemaal met camera’s rondsjouwen en vroeg zich toch even af wat wij aan het doen waren en wat wij fotografeerden. Het mondde uit in een bezoek binnen: dat was dus onverwachts en erg leuk. Maar kort daarvoor waren wij buiten nog even in gesprek. En daar maakte ik deze foto. Van een gewonde vinger, vooral. Met 1/400s en f/1.8, dus lekker weinig scherptediepte. Het prikkeldraad… ach, daar kun je een heel verhaal bij verzinnen toch?

Zonsondergang in Zuid-Afrika

Met de wilde sering op de voorgrond...

Misschien wel het meest gefotografeerde onderwerp überhaupt: de ondergaande zon. Hier in Zuid-Afrika, Welgevonden Game Reserve. Ik vind de lijnen die de bomen volgen wel mooi. Met een beetje ‘mikken’ ontstond er een lichtsterretje op de plek waar ik dat wilde: de 1/3 regel in acht nemend. De bomen zorgen ook voor enige diepte in het beeld. Misschien is het stammetje linksonder net iets teveel van het goede. Maar ‘fotofoppen’ doe ik niet en croppen vind ik hier niet gepast, omdat de zon dan op een ongewenste plaats komt.
Met de Canon IS USM L 70 – 200 mm f/4 vastgelegd op 138 mm met 1/250s met f/5.6.

Verbaasde meeuw voor mijn raam!

Verbazing...

Een persreis, ergens langs de Engelse kust. Prachtige vissersplaatsjes, pieren, boekenwinkels… Engeland op z’n mooist. Op weg naar het diner nog even opfrissen op de kamer van het ook heel erg Engelse hotel. Dus zonder mengkraan (wat onhandig toch: wat heb je in hemelsnaam aan altijd te koud of te heet water?), maar met de gelegenheid om een kopje (bij voorkeur) thee, chocolade of koffie te maken.
In een ooghoek zie ik ineens iets bewegen. Goedemiddag, mooie meeuw! Het dier is net zo verbaasd als ik. De camera ligt klaar. Door het glas heen lees je de verbazing van z’n ‘gezicht’…