Voor de beste beeldkwaliteit gaat er niks boven een grote sensor, zoals fabrikanten van full-framecamera’s tot vervelens toe benadrukken. Toch kun je voor bepaalde vormen van fotografie beter af zijn met een kleinere sensor. Een kleinere sensor
betekent kleinere en lichtere camerabody’s en objectieven, wat voor backpackers en andere reisfotografen zonder eigen vervoer een voordeel is. Dankzij de cropfactor van die kleine sensor krijg je kleine onderwerpen bovendien verhoudingsgewijs groter in beeld: goed nieuws voor vogel- en macrofotografen.
Ook voor actiefotografen in alle soorten en maten heeft een kleinere sensor een bonus in petto. Een kleinere sensor gaat namelijk samen met kortere brandpuntsafstanden. En hoe korter de brandpuntsafstand, hoe sneller de (automatische) scherpstelling. Dit komt doordat je in principe scherpstelt door het hele objectief of een deel daarvan naar voren te bewegen: verder weg van de sensor en dichter naar het onderwerp toe. Daardoor worden veel objectieven ook langer naarmate je dichterbij scherpstelt. Hoe korter de brandpuntsafstand, hoe korter dat scherpsteltraject kan zijn. En dus heb je geen hele dure camera en dito objectieven nodig voor een supersnelle AF.
Dankzij die voorsprong kunnen fabrikanten als Olympus en Nikon rustig beweren dat hun OM-D’s en Nikon 1’s net zo snel scherpstellen 
als een professionele DSLR, die een veelvoud kost. Het zal je trouwens verbazen hoe snel de laatste generatie systeem- en compactcamera’s scherpstelt. En dankzij de zogenaamde fasedetectiepixels op de sensor (waardoor de camera kan ‘zien’ in welke richting het onderwerp beweegt) bijten ze zich in tegenstelling tot hun voorgangers óók in bewegende onderwerpen vast.
Lees ook:Tip van de week: scherp van voor tot achter
Lees ook:Tip van de week: afbeeldingsmaatstaf
Lees ook:Tip van de week: productfotografie voor Marktplaats etc.
Lees ook:Tip van de week: camera’s voor snelle actie
Lees ook:Tip van de week: lichtsterkte