Als de kortste stand van je kitlens niet toereikend is om alles goed op de plaat te krijgen, ben je toe aan een groothoeklens: vaste brandpunt of zoom. Groothoeklenzen zijn vooral populair bij liefhebbers van landschappen en stadsgezichten. Maar ook bij reportages bewijzen ze hun nut. Als je maar nóóit met een groothoek een close-upportret maakt, tenzij het effect komisch bedoeld is. Op korte afstanden krijg je een enorm overdreven perspectief, zodat de geportretteerde op de foto verschijnt met een joekel van een neus.
Je krijgt ook rare effecten zodra je de lens omhoog (of omlaag) richt, bijvoorbeeld om een hoog gebouw in z’n geheel op de foto te krijgen. Boven in beeld loopt de gevel dan taps toe, waardoor het gebouw achterover schijnt te hellen. 
Voor natuurgetrouwe architectuurfotografie hebben verschillende merken lenzen met perspectiefcorrectie in het assortiment. Maar daar hangt meteen een professioneel prijskaartje aan… Dat je alledaagse leasewagentje door het oog van een groothoeklens een snelheidsmonster met een V12 in het vooronder lijkt, is wel weer erg leuk.
Door hun grote beeldhoek en relatief ingewikkelde optische constructie zijn groothoeklenzen erg gevoelig voor tegenlicht. Gebruik dus altijd de bijgeleverde zonnekap. Ook al is die noodzakelijkerwijs kort (anders vertonen je foto’s donkere hoeken): het is beter dan niets!
Lees ook:Samsung Galaxy NX: systeemcamera meets smartphone
Lees ook:Lenzenweetjes: perspectief
Lees ook:Fotografische misverstanden – 3
Lees ook:Somber weer? Flits eens in!
Lees ook:Ook Sony NEX-7 levert 24 megapixels