De komende zomer wil ik er wéér heen: Berlijn. Wat een mooie stad is dat. In het najaar was ik er, net op de dag dat het voormalige Paleis in het al even voormalige oost Berlijn bijna geheel met de grond gelijk was gemaakt. Bijna: alleen één trappenhuis stond er nog. En dat leverde wel een dramatische panorama op.
Met Lightroom heb ik een en ander verder gedramatiseerd. De lucht, de hoeken, de uitsnede ook. Ik ben wel gelukkig met dit beeld van Berlijn. En het is NU niet meer te maken…
Ooit was er een tijd dat er uitsluitend zwart-wit foto’s werden gemaakt. Later zijn we kleurenfoto’s (en dia’s) mooi gaan vinden, nu is het haast alles digitale kleurenfotografie wat de klok slaat. Al kennen heel wat digitale camera’s de mogelijkheid om een foto direct in zwart-wit te nemen.
Veel vrijetijdsfotografen hebben moeite met flitsen. Als ik bij aanvang van mijn fotocursussen de vraag stel of er speciale onderwerpen zijn waar men belangstelling voor heeft dan hoor ik altijd: flitsen. Want flitsfoto’s worden nooit mooi, hebben te hard licht of lelijke schaduwen en ga zo maar door. Daarom vandaag: flitsend flitsen!
Canon 30D | 1/60s | F/4 | ISO 200 | 24 mm
In de winter zijn de dagen kort, de avonden lang. Dat betekent dat er minder tijd is om te fotograferen. Daar heb je immers licht voor nodig.
Maar ook zonder (voldoende) licht zijn er mogelijkheden genoeg om je fotohobby uit te oefenen. Werk bijvoorbeeld eens een tijd aan het maken van een serie foto’s van etalages: een dankbaar onderwerp!
Zelf ben ik gek op naakte etalagepoppen in mijn foto’s. Bijgaand ‘model’ zag ik onlangs in Ieper, waar ik was voor een reportage over de Eerste Wereldoorlog en de verschrikkingen die deze met zich mee bracht.
Dagelijks wordt in Ieper de Last Post geblazen, om de tien miljoen doden van The Great War te herdenken. Op weg naar dit moment – 20:00 uur, elke dag! – stond ze daar ineens: eenzaam tussen haar geklede collega’s. Snel een paar foto’s gemaakt, want de etaleur liep al met kleren in zijn hand. Op de terugweg was de naaktheid verborgen onder de nieuwste mode.
Diafragma f/1.4, dus weinig scherptediepte.
Het begrip scherptediepte is voor veel vrijetijdsfotografen een moeilijk begrip. Maar: dat is nergens voor nodig! Want met een ezelsbruggetje is het heel eenvoudig te onthouden.
De opening van een lens is het diafragma en de grootte van de opening wordt uitgedrukt in een getal: f/2.0 (grote opening) of f/22 (kleine opening).
Een grote opening geeft weinig scherptediepte (portret, bloem, vlinder: een hoofdonderwerp met een onscherpe, niet afleidende achtergrond), een kleine opening juist veel (landschap: alles scherp, van ‘de eigen schoenveter tot aan de horizon’).
Flitsen en een lange sluitertijd
In Trouw stond eens een foto van een Palestijnse man die een jongetje naar het ziekenhuis in Gaza draagt. Althans, dat meldt het bijschrift. (Voor hetzelfde geld doen vaders hier een wedstrijdje zoons verplaatsen: het bijschrift geeft hier extra lading aan de foto!). Maar: daar gaat het mij nu niet om.
→
Canon G6 | 1/80s | f/6.3 | ISO 50 | RAW
Met onze ogen kijken we liever niet tegen de zon in. Dat is niet prettig voor de ogen en vaak zien we ook niet veel met zoveel licht in onze ogen. Maar in de fotografie biedt tegenlicht een extra uitdaging!
Het fotograferen met tegenlicht vergt enige oefening. In de eerste plaats loert er het gevaar van ONDERbelichting. Immers, de camera ‘ziet’ erg veel licht en zal als reactie hierop een kortere sluitertijd en/of een kleiner diafragma kiezen. Véél licht (sneeuw, zon, tegenlicht, een licht oppervlak groot in beeld) vraagt om een belichtingscompensatie: plussen dus! →
AWB: dat werkt hier niet!
AWB staat voor Automatische WitBalans. Met andere woorden: de camera ‘beoordeelt’ de kleurtemperatuur en stelt deze geheel naar eigen inzicht in. Dat klinkt comfortabel en gemakkelijk, maar dat is het niet. Althans niet altijd.
Digitaal fotograferen heeft geleid tot een stortvloed aan foto’s: op internet, op laptops en PC’s, op televisies, projectie met beamers… maar niet tot meer fotoboeken, fotoalbums en fotomappen met ‘echte’ foto’s. Lang niet alle digitale foto’s ‘verdienen’ het ook het stadium van een geprinte foto te bereiken. →
Omgeving Ieper, de Westhoek in België. Het leed van de Eerste Wereldoorlog is hier voelbaar. En zichtbaar. Nog dagelijks. De bossen zijn verdwenen en niet opnieuw aangeplant.
