Categorie: "Fotojournalistiek"

Capa: daar MOET je naar kijken

 

© Robert Capa

© Robert Capa

Er zijn heel veel fotografen waarvan ik het werk graag zie. Maar er is wel een naam die er enigszins uitspringt: die van Capa. Robert Capa. Nooit van gehoord? Kan gebeuren, maar als je een liefhebber van fotografie bent moet je hier wel snel iets aan doen. Door bijvoorbeeld een dag naar Brussel af te reizen, naar het Joods Museum voor België. Zie een bericht eerder deze week.

Eén van zijn heldendaden is de aanwezigheid tussen de geallieerde strijdkrachten op D-Day, Normandië, welke invasie het einde van de Tweede Wereldoorlog inluidde.

Een flink deel van de toen gemaakte opnamen is verloren gegaan door ontwikkelfouten. Maar wat er van over is gebleven…

Informatie over de Capa-tentoonstrelling in tweetalig Brussel.

Fotoboeken 2008

Het aanzien van - met de belangrijkste nieuwsfoto's

In het eerste kwartaal verschijnen her en der boeken, die terugblikken op het afgelopen jaar. ‘Het aanzien van 2008′ is één van de meer vermaarde terugblikken, met alle grote nieuwsfeiten en…. de beste nieuwsfoto’s. Gemakkelijk te bestellen via bol.com: nog geen 18 euro!

Robert Capa in Joods Museum België

© Robert Capa | Magnum

© Robert Capa | Magnum

Tentoonstelling in Joods Museum België: nog tot 24 april 2009.

Op 3 december 1938 verscheen er in “Picture Post” een reportage over ” de grootste oorlogsfotograaf ter wereld: Robert Capa”, met 26 foto’s van de slag van de Ebro tijdens de Spaanse burgeroorlog. De grootste ter wereld had een afschuw voor oorlogen.

Hij was een Jood afkomstig uit Budapest, heette Endre Friedmann en had politieke wetenschappen gestudeerd aan de Deutsche Hochschule für Politik in Berlijn. Zijn eerste professionele foto’s dateren van 1931 tijdens een meeting van Leon Trotsky in Kopenhagen.

In 1933 installeert hij zich te Parijs waar hij fotografe Gerda Pohorilles ontmoet. Hij wordt er hartstochtelijk verliefd op. Het nieuwe paar bepaalt zijn eigen lot om het hoofd te bieden aan de armoede: Endre Friedmann wordt Robert Capa en Gerda Pohorilles heet voortaan Gerda Taro. De jonge vrouw buit handig het mysterie uit bij de redacties die de clichés kopen van die onbekende maar begaafde Amerikaan. Zo ontstond de legende en het talent deed de rest. De dagbladen drukten steeds weer de werken van Capa af.

Pete Souza

 

Ovaal in beeld

Ovaal in beeld

Er zijn van die baantjes, daar kun je alleen maar van dromen. Nou heb ik niets te klagen, maar die baan van Pete Souza: dat lijkt me wel wat. Hij is de officiële fotograaf van het Witte Huis sinds Obama daar president is. En hij heeft bedongen dat hij daar mag doen wat hij als zijn missie ziet: de regeringsperiode van de presidient vastleggen ‘voor later’. Niet – in elk geval: niet alleen – de geijkte plaatjes, maar ook al het andere werk dat het president-zijn in beeld brengt.

In het Parool onlangs deze plaat: van de eerste ‘gewone werkdag’ van de president. De ovaal krijgt een extra effect door de groothoek. Fraaie scherptediepte, geen twijfel waar het hier om gaat.

Ik ben jaloers. Wat een baan…

Oorlog: vreselijk…

© Jerry Lampen (Irak, 2003)

Jerry Lampen is een Nederlandse fotograaf in dienst van Reuters, die meerdere malen is onderscheiden (o.a. Fotojournalist van het Jaar, Zilveren Camera). En geen wonder ook: zijn foto’s zijn vaak zo dramatisch dat je er niet omheen kúnt.

Deze foto stamt al weer uit 2003, kort na het begin van de invasie in Irak. De grootste en zeker niet enige fout van de nu gelukkig vervangen president Bush.  Op de foto, met een grote lensopening, gezien de relatief geringe scherptediepte (alleen het kinderkopje is eigenlijk scherp), zien we twee zusjes in Basra die op hun moeder wachten, die rechts terugkeert van een voedseluitdeling. De foto is gecropped: er is een haast panoramische uitsnede van gemaakt. Op de achtergrond zien we zwarte rookwolken, die weinig goeds voorspellen. De fotograaf heeft de zon schuin achter zich. Lampen heeft een flinke groothoek gebruikt, gezien de vertekening aan de zijkanten van het beeld. Dat betekent ook dat hij héél dichtbij de kinderen staat.

Photoshop en fotojournalistiek: blijvend actueel

Bron: de Journalist

De Kam, ge-Photoshopped

De Kam, ge-Photoshopped

Photoshoppende fotografen zetten de geloofwaardigheid van de fotojournalistiek op de tocht. Zien we de werkelijkheid of een door manipulatie gestuurde verbeelding van de fotograaf? Eduard de Kam geeft een lesje foute foto’s kijken. ‘Denk logisch. Er vallen nooit drie appels tegelijk van een boom.’

 

Natuurlijk heeft hij de winnaars van de Zilveren Camera met extra wantrouwen bekeken. Maar hij heeft geen onregelmatigheden kunnen ontdekken. ‘Dat wil niet zeggen dat ze er niet zijn’, zegt Eduard de Kam. ‘Alleen heb ik ze niet gezien. Met Photoshop kun je vrijwel onzichtbaar werken.’

De Kam, fotograaf van huis uit, is de laatste weken tegen wil en dank uitgegroeid tot dé deskundige op het gebied van fotomanipulatie. De Volkskrant riep zijn expertise in, toen de redactie argwaan begon te koesteren jegens foto’s van de contractant Jean-Pierre Jans (zie kader pagina onderaan), een van de meest productieve fotojournalisten. De Kam bestudeerde diens foto’s, speciaal die met hertjes aan de rand van een bos, en kwam tot een vernietigend oordeel: met hulp van de computer zwaar gemanipuleerd. Hertjes en stukken bos bleken gekloond en verplaatst. De Volkskrant-hoofdredactie ontbond daarop het contract met de fotojournalist.

Nog meer foto-manipulatie…

Bron: Trouw
Defensiefotograaf Sjoerd Hilckmann noemt het ‘achteraf gezien een stomme keuze’ dat hij in Uruzgan een actiefoto manipuleerde en ook nog instuurde voor de Zilveren Camera.

 

De 'zelfstandig' rijdende auto...

De

De kwestie Jans (Volkskrant – ontslag i.v.m. manipuleren foto) krijgt een vervolg. Lees maar. Het geeft intussen wel te denken. WorldPress Photo komt eraan. Hoe ‘eerlijk’ zullen die beelden zijn?

„Achteraf gezien had ik die foto niet moeten insturen, maar ik kon niet meer terug. De foto was al een eigen leven gaan leiden doordat ‘ie al in het nieuws was geweest”, vertelt fotograaf Sjoerd Hilckmann (34). Hij heeft naar aanleiding van vragen van Trouw over de foto besloten om met zijn verhaal naar buiten te komen.